Monday, February 16, 2015

बिन तेलाचा आलू पालक

साईबाबांनी तेलियाची भिंत पाडायला सांगितली...ती वेगळ्या अर्थाने पण खरे खुरे चांगले आरोग्य हवे असेल तर "तेलाची भिंत" नक्कीच पाडायलाच हवी. तेलाशिवाय अन्नपदार्थ चांगला होऊ शकत नाही ही जी आपली मनात धारणा आहे ना हीच तेलियाची भिंत. ही पाडायला हवी. कारण तेलाशिवाय बनविलेले पदार्थ उत्तम बनतात आणि खाणार्‍याला सांगितल्याशिवाय कळतच नाही की यात तेल नाही... असच काहीसे नुकताच बनविलेल्या या आलु पालक बरोबर झाले.


साहित्य :
दोन जुडी पालक
चार उकडलेले बटाटे (छोटे बटाटे घेतल्यास जास्त घ्या)
दोन कांद्यांची पेस्ट 
चार पाकळ्या लसूण
लाल तिखट - तुम्हाला हवे तेवढे
हळद १ टि स्पून
मीठ चविपुरते
एव्हरेस्ट मटण मसाला १ १/२ टी स्पून
गरम मसाला - १ टी स्पून

कृती :

सर्वप्रथम पालक स्वच्छ धुवून घ्या. व मीठाच्या पाण्यात शिजवा.
त्यातील पाणी काढून केवळ पालक हा मिक्सरमधून बारीक करुन घ्या. पेस्ट करायची आहे.
त्यावेळी मिक्सरमध्ये पालका बरोबर लसूण देखील टाका.
नॉनस्टीक कढई तापवा त्यात कांद्याची पेस्ट टाका व थोडासा पाण्याचा शिबका मारुन शिजवून घ्या. 
त्यात मग गरममसाला, लाल तिखट (लाल तिखटा ऐवजी हिरव्या मिरच्या देखील वापरु शकतात. मात्र हिरव्या मिरच्यांची पेस्ट करा. (प्रमाण जेवढे तिखट तुम्हाला झेपते तेवढे), हळद व मटण मसाला टाका. थोडासा परतवून त्यात पालकाची पेस्ट टाका. अधिक घट्ट झाली असल्यास पालकाचे उरलेले पाणी थोडे थॊडे ऍड करा. ग्रेव्ही ही क्रीमी वाटली पाहीजे. 
मग त्यात उकडलेले बटाटे (मोठे असल्यास स्मॅश करुन छोटे असल्यास तसेच) टाका.
थोड्यावेळ ढवळत रहा. शेवटी चवी पुरते मीठ टाका. झाला आलु पालक तयार.


मुद्दे :

१. यात तुम्ही टोमॅटो पेस्ट ऍड करु शकता. मात्र कांद्या बरोबर टाकून शिजवून घ्यावी.
२. मी येथे मुद्दामून एव्हरेस्टचा मटन मसाला वापरला आहे. मुळात मटण मी खात नसल्याने या मसाल्याशी कधीच संबंध आला नाही. पण आमच्या जवळ राहणार्‍या कॅटरर्स काकांनी व्हेज बिर्यानीमध्ये तो वापरला होता आणि त्याची चव अप्रतिम होती. तेव्हा त्यांच्याकडूनच कळले की हा मसाला भाज्यांना वापरल्यावर वेगळी छान चव येते म्हणून वापरुन पाहिला.
३. पालका थोडीशी कडवट चव असतेच पण हा मटन मसाला आणि ती कडवट चव छान मिक्स होऊन एक वेगळीच चव लागत होती.
४. भाताबरोबर हा बिन तेलाचा आलु पालक मस्त लागतो.
५. ही ग्रेव्ही उरली तर यात भात शिजवून तूम्ही पालक राईस पण करु शकता.
६. तसाच पालक शिजवलेल्या पाण्याचा वापर ही करु शकता. 

प्रेम, प्रेयसी आणि मी - दीर्घ कविता


प्रेमात गुंतल्यानंतर
बऱ्याच दिसांनी एकटाच फिरत होतो
एरव्ही प्रेयसीच्या मागमाग
पण, आज मित्रांच्या घोळक्यात होतो  ||

पडलेला प्रश्नार्थक चेहरा माझा
मित्रांनी अगदी पटकन हेरला
विचारतात, झालय काय तुला
एवढा का सीरियस झाला ||

काय सांगू मित्रांनो
प्रेमात जरी मी पडलो
पण, प्रेम न उलघडले मला
न्, त्याच्या अर्थापाशी अडलो ||

प्रेयसी म्हणते, प्रेम म्हणजे, प्रेम असत
तुमच आमच सेम असत
शोध आता प्रेमातील गूढ़ अन्
प्रेम म्हणजे "नेमक" काय असत?

ती म्हणे, प्रेम म्हणजे तो शुक्रतारा
जो तुला कधीच ओळखता आला नाही
मी म्हणतो, शुक्रतारा शोधत बसलो
तर, डोळ्यात डोळे मिसळताच येत नाही ||

ती म्हणे, प्रेम म्हणजे तो ताजमहाल
जो अलोट प्रेमाची देतो ग्वाही
मी म्हणतो, तो बांधणे तर दुरच राहिले
साधी जाउन पाहण्याची ऐपत नाही ||

ती म्हणते, प्रेम म्हणजे चन्द्र, सूर्य, तारे
अन्, हे उधाणलेले वारे
अग, नको आता हा पुन्हा भूगोल
दहावीला होते आम्हाला हे सारे ||

तिच्या या प्रेमळ कल्पनांना
देतो मी अशी नेहमीच बगल
या मग बोरिंग कल्पनांवरुन
सुरु होतो आमच्यात स्ट्रगल ||

आता मला शेवटचा
इशारा आहे मिळाला
विचार नसेल पटत तर
मार्ग धर निराळा ||

त्यामुळेच ज़रा धास्तावलोय
चुक ही माझीच आहे
गोड आहे माझी प्रेयसी
फक्त, ज़रा जास्तच रसिक आहे ||

माझ सार पुराण ऐकून
दोस्त माझ्यावरच चिडले
द्या रे ह्याला एक ठेवून
असे, बंडोपंत वदले ||

अरे, प्रेम म्हणजे नव चैतन्य
तू का असा वागतोस रुक्ष
हो जरा रसिक अन्
दे प्रेयसिकडे विशेष लक्ष  ||

तेव्हा हळुवार उलघडत जाणारी
प्रेमाची कळी तू पाहशील
अन्, मग एका अवचित क्षणी
तू न तुझा राहशील ||

तेव्हाच कळेल तुला, तेव्हाच कळेल तुला

प्रेम म्हणजे एक गुलाब
अन्, असतो गुलाबांचा गुच्छ
पण, कधी कधी एका पाकळी पुढे
आख्खी बाग़ ही होते तुच्छ ||

प्रेम म्हणजे अशी ओढ़
की जिचे समाधान होणे नाही
प्रेम म्हणजे असा ओढा
जो कधीही आटत नाही ||

प्रेम म्हणजे अशा गप्पा ज्यात
शब्दांना अस्तित्वच नाही
प्रेम म्हणजे ती शांतता ज्यात
प्रियेचा श्वास ऐकू येई  ||

मी :
थांबा, बंडोपंत इतके रसिक
तुम्ही कधी पासून झालात
प्रेम इतक छान उमगले
एवढा अभ्यास कधी केलात ||

बंडोपंत : 
अरे, वेड्या प्रेम समजण्यासाठी
अभ्यास नाही, ह्रदय लागते
अन्, ते ही नुसते धड़कुन चालत नाही
तर ते "पूर्ण" गमवावे लागते |

अरे इतके टेंशन कसले घेतो 
तुला एक युक्ति सांगतो 
हवा असेल जर प्रेमाचा जॅकपॉट
तर तिच्या हो ला म्हणून हो टाक  

तिच्या कल्पनेत रमताना तिला 
वास्तवाची पण कल्पना दे 
मन मात्र मोडू नको तिचे कधी 
तुटलेले सार जोडून घे 

आज तू जोडून घेतलेस 
तर आयुष्याची पुंजी होईल 
संसारात ती तीळ तीळ तुटताना 
तुझे हे जोडणे कायम लक्षात ठेवेल

मिस चे मिसेस झाले की 
कचाट्यात असा अडकशील 
ती संसारात गढली की 
हीच रसिकता तू मिस करशील 
हीच रसिकता तू मिस करशील 
हीच रसिकता तू मिस करशील 

- रेश्मा नारखेडे